Wat is het heet hè

WAT IS HET HEET, HÈ
Geschreven door Bert Plomp

Zijn jullie dat gezeik over het warme weer ook zo zat?
Van al dat gelul in de kranten en in de zogeheten actualiteitenprogramma’s op tv over hoe warm het wel niet is, word ik werkelijk niet goed. Het lijkt wel of de hele wereld in brand staat. Hier en daar staat weliswaar de boel daadwerkelijk in de fik en branden grote stukken bos af. Branden veroorzaakt door mensen. Door zieke geesten die er plezier in hebben om van de droge omstandigheden misbruik te maken en de natuur in de hens te zetten. Door achteloze mensen die een smeulende peuk in het verdorde gras werpen. Of spontaan door een stuk glas dat zonlicht opvangt en vervolgens als brandglas de omgeving in lichtelaaie zet.

Er wordt heel wat gezucht, gesteund en geklaagd tijdens deze tropische temperaturen en de media wakkeren het vuurtje nog eens extra aan. Dat gaf de organisatie van de Nijmeegse Vierdaagse, het grootste wandelevenement ter wereld, aanleiding om de vierdaagse maar in te korten tot een driedaagse en de start een dag op te schuiven. Zodoende werd de warmste dag van de week uit het evenement gefilterd.
Ik vond het typisch weer zo’n maatregel uit de ‘watjescultuur’ waarin we steeds meer verstrikt raken. Deelnemen aan de Nijmeegse Vierdaagse is het bedrijven van topsport. Daar moet je niet aan meedoen als je zwak, ziek of misselijk bent. Echter wanneer je zoiets zegt, dan schop je tegen het zere been van onze ‘onvolprezen’ inclusieve samenleving. Want naar de inzichten van de voorvechters van die inclusieve samenleving, moeten alle mensen kunnen meedoen. Ongeacht hun achtergrond, leeftijd, geslacht, opleidingsniveau, godsdienst, seksuele voorkeur en ongeacht of ze een ziekte of een beperking hebben.
Dus, al heb je geen been om op te staan, laat staan om op te lopen, dan moet het zo georganiseerd worden dat je toch kunt deelnemen aan deze zware wandeltocht.

Met mijn dochter heb ik onlangs een flinke zevendaagse wandeltocht in de bergen van Wachau in Oostenrijk gemaakt. Het was iedere dag strakblauw en 30 tot 35 graden. Aan zo’n tocht moet je niet beginnen als je niet getraind bent of voortdurend dorst hebt. Dan moet je ook op karakter, wanneer de benen aan het einde van de wandeling bijna op zijn, nog wat kilometers extra kunnen sjouwen. Omdat je een verkeerde afslag hebt genomen of niet de bus wilt nemen naar je overnachtingsadres.
Al met al was het een prachtige wandeltocht, niet in de laatste plaats vanwege de warme zonneschijn.
De eerlijkheid gebiedt mij wel te zeggen dat het dorstelement geen rol van betekenis speelde. Wachau staat namelijk bekend om zijn talrijke wijngaarden en wijnproeverijen.
Mensen die, anders dan ik, klagen over de warmte, adviseer ik plaats te nemen op een krukje onder een zacht stromende, koude douche en onderwijl de film ‘De Hel van 1963’ te kijken. Op die manier hou je het hoofd lekker koel en kom je die paar tropische dagen, zonder aan de hitte te bezwijken, wel door.

Het is niet alleen de verzengende hitte waar ons landje onder gebukt gaat. Ons landje wordt ook geteisterd door allerlei vermeende ‘maatschappijverbeteraars’.
‘Wokies’, ‘Wappies’ en andere wereldvreemde kostgangers willen in Nederland de dienst uitmaken en de samenleving opzadelen met hun vaak absurde denk- en waanbeelden. En als dat ze niet goedschiks afgaat dan deinzen ze er niet voor terug het volk hun wil kwaadschiks op te leggen.
Jammer genoeg is deze zomer over een week of zes weer verleden tijd. We zijn dan wel gelijk van het gezeik over het warme weer af.
Van die ‘maatschappijverbeteraars’ zijn we dan helaas nog niet verlost. Als de samenleving bereid is wat steviger stelling te nemen tegen al die betweterige lieden, dan zijn hun dagen ook spoedig geteld.

Als je het niet eens bent met een ander en je je zaak niet overtuigend genoeg kunt beargumenteren en je dientengevolge met een grote bek vol tanden blijft staan, dan is het tegenwoordig usance dat je die ander en zijn naasten gaat bedreigen. Gewoon gezellig bij die ander thuis aan de voordeur of via het internet. Als ‘lege huls’ zorg je er dan natuurlijk wel voor dat je niet in je eentje bij het stulpje van je opponent verschijnt. Dat doe je lekker met een hele groep medestanders en met veel tromgeroffel, want anders kon je je gelijk weleens niet halen. Desnoods bedreig je je wederpartij met de dood of met het kapotmaken van zijn bedrijf.

Dit is de stand van zaken anno 2022 in Nederland. Over die toestand spraken Henk Westbroek en ik elkaar onlangs in Utrecht. Onder het genot van een heerlijk etentje bij zijn dochter Chrissie in Bar-Restaurant Nola aan de Mariaplaats.
Henk en ik waren ooit klasgenoten op de Rijks HBS aan de Kruisstraat in Utrecht. Sinds een aantal jaren hebben we weer contact met elkaar. We hebben beiden columns geschreven voor de Oud Utrechter en tegenwoordig zijn we actief voor de Nieuwe Utrechtse Krant. In deze krant presenteert Henk regelmatig zijn ‘Vlog’ en ik een column. Naast dat we over diverse onderwerpen gelijk denken, hebben we beiden van jongs af aan een passie voor The Rolling Stones.
Sinds september vorig jaar voeren ‘Wappies’ een haatcampagne tegen Henk. Door de naam van het restaurant van zijn dochter Chrissie via de media zwart te maken, hopen die laag-bij-de-grondse lafaards mijn oud-klasgenoot te treffen. Via e-mails en tweets ontvangen vader en dochter bovendien allerlei ernstige verwensingen en bedreigingen. Dat alles omdat Henk ooit via een tweetje pleitte voor een verplichte vaccinatie tegen corona.
Nu beste mensen, ik ben geen voorstander van verplichte inenting tegen corona. Tegen andere griepvarianten heb ik me ook nooit laten inenten. Zuiver uit sociale overwegingen heb ik me ditmaal volledig laten vaccineren tegen corona. Dat ‘meningsverschil’ neemt niet weg dat ik fantastisch gedineerd heb in een heel mooie atmosfeer bij Henks dochter. Hemel en aarde heeft zij bewogen om met het interieur de sfeer van ‘The Big Easy’ tot leven te roepen: “Laissez les bon temps rouler”.
Henk bekommerde zich die avond over ‘Gebakken buikspek met garnalen’ en ik over ‘Gegrilde tournedos met aardappelgratin’. Omdat Henk mij liet delen in zijn gerecht, kan ik zeggen dat zijn maaltijd niet onderdeed voor de mijne. Het vlees was ronduit een streling voor de tong en dat voor een zeer bescheiden prijs.
Eerder op de avond hadden we een zeer aangenaam gesprek met een leuk stel vaste bezoekers aan de bar. Ofschoon het vrouwelijke deel van het stel bij binnenkomst reeds kenbaar maakte aan het mannelijke deel dat ze direct huiswaarts wilde keren, zat het stel aan het einde van de avond nog steeds in een genoeglijke sfeer aan de bar te causeren. Gedurende de avond had Henk gezorgd voor bij het interieur passende muziek.
Kortom. Anders dan die misselijke haatzaaiers, ben ik van mening dat het heel goed toeven is bij Nola en zeg tegen Henk en Chrissie: “Laat je vooral niet van de wijs brengen door die verachtelijke ‘Wappies’

EINDE