Vakantiekolonies

VAKANTIEKOLONIES
Geschreven door Bert Plomp

De autobiografische vertelling “Vakantiekolonies” biedt een indringende inkijk in de jeugd van de auteur, die als jong kind herhaaldelijk werd verbannen naar vakantiekolonies. De schrijver, zelf omschreven als een ‘ADHD-lijdertje’, deelt zijn ervaringen en de impact van deze afzondering op zijn leven.
Het verhaal begint met de auteur die als kind op eigen benen moet staan, verlaten door drukbezette ouders die zich wijdden aan het Leger des Heils. De vakantiekolonies, oorspronkelijk bedoeld voor kinderen met een zwakke gezondheid, dienden voor de auteur eerder als een strafkolonie. De beschrijving van de autoritaire en militaire benadering door de verzorgers werpt een schaduw over de naam ‘vakantiekolonie’.
De auteur deelt zijn weerstand tegen gezag en autoriteit, gevormd tijdens zijn tijd in deze instellingen. Zijn eigenzinnige karakter botst met de discipline van de ‘gesteven witte schorten’, die als plaatsvervangende moeders optreden. De verplichte slaapmomenten en onsmakelijke maaltijden schetsen een beeld van een weinig plezierige omgeving.
Ondanks de negatieve ervaringen, benadrukt de auteur ook de lichtpuntjes, zoals de dagelijkse afdaling naar het strand en het ontvangen van post. Zijn verlangen naar positieve ansichtkaarten en de censuur op uitgaande post weerspiegelen de beperkingen van de uitdrukking van zijn gevoelens.
Het verhaal culmineert in een ernstige ziekte tijdens een van de verblijven, wat uiteindelijk een einde maakt aan zijn tijd in de vakantiekolonies. De auteur reflecteert op de onbegrepen behoeften van zijn kinderlijke ziel in een tijd waarin emotionele welzijn niet de hoogste prioriteit had.
“Vakantiekolonies” is een krachtig relaas dat de lezer meeneemt op een emotionele reis door een onconventionele jeugd, waarin de auteur vecht tegen autoriteit en zoekt naar zijn eigen identiteit te midden van strenge structuren.

Aflevering 1: Een ADHD-lijdertje

Aflevering 2: Norse manwijven

Voor alle verhalen klik op: Verhalen