Lieve Megan

LIEVE MEGAN
Geschreven door Bert Plomp

LIEVE MEGAN

Het is nu tien jaar geleden, dat Swilly stierf en jij mijn leven kwam opvrolijken. Ik kreeg jou van een boer, die jou niet geschikt vond voor het boerenwerk. Je was niet geschikt, omdat je niet smerig wilde worden en jouw vacht schoon wilde houden.
Ik was al lang voor jou gevallen omdat je langs de weg liggend mij altijd aankeek met die bijzondere ogen van jou: een bruin en een blauw oog.

Vanaf het moment dat je bij mij kwam, keek je me vaak langdurig aan als iemand die verliefd was.
Samen hebben we een heel mooie tijd beleefd hier in Ierland, maar ook in de sneeuw in Oostenrijk.
Het doet heel veel pijn, dat aan die tijd een einde is gekomen.
Tot een paar dagen geleden leek alles nog in orde met jou te zijn, echter die rotziekte moet al enige tijd toegang tot jouw lichaam hebben gekregen.

De laatste twee dagen kon je bijna niet meer ademhalen, maar je bleef me toch strak aankijken en gisteravond werd het teveel en brak jouw hart en het mijne.
Een zware lijdensweg is jou gelukkig bespaard gebleven en je ging heel rustig in jouw eigen vertrouwde omgeving. Ook toen het over was bleef je me nog steeds liefdevol aankijken.

Je ligt nu nog in je mand met een dekentje over jou heen. Het lijkt net of je lekker ligt te slapen met uitgestrekte pootjes.
Vandaag moet ik jou begraven en kom je naast Swilly te liggen. Maar wees niet ongerust. Je zult daar als altijd veilig en dicht bij mij liggen en de eerste bloeiende narcissen zullen jou daar verwelkomen.

Rust zacht lieveling, ik zal altijd aan jou blijven denken.

Voor alle verhalen klik op: Verhalen