EEN ANTI-RACIST
Geschreven door Bert Plomp
Ik weet niet hoe het komt, maar de laatste maanden stijgt mijn irritatiegraad op zondagavond naar een dusdanig hoogtepunt dat ik me genoodzaakt voel even van me af te schrijven.
Nu het corona-onderwerp snel wegsterft, is discriminatie ineens hot. Je kunt naar geen tv-zender of tv-programma zappen, of het gaat erover.
Ik heb al vaker gemeld dat racisme en slavernij, actief en passief, van alle rassen zijn. Daar ga ik nu niet opnieuw over uitweiden.
Op dit moment ligt de oude Johan Derksen onder vuur. Hij wordt bekritiseerd door het tv-journaille en eenieder die het zogenaamd goed voorheeft met zwarte mensen. Mensen die zich gediscrimineerd voelen.
Dat er ook nog andere individuen, met of zonder kleur, gediscrimineerd worden, dat onderwerp is voor de fijngevoelige media-bonzen geen kijkcijferkanon.
Veronica Inside, het programma dat mede door Derksen inhoud wordt gegeven, wordt nu door verscheidene winkeliers en banken geboycot. Geen sponsorgelden en reclame-inkomsten meer van deze partijen. Dat gebeurt natuurlijk niet omdat die partijen zulke voorbeeldige standpunten eropna houden. Die geldwolven zijn alleen maar bang klanten te verliezen.
Nu kijk ik niet altijd naar Derksen c.s., maar tot en met de laatste uitzending heb ik de man nooit een racistische uitspraak horen doen. Ik heb hem wel herhaaldelijk horen zeggen dat hij niets van racisten moest hebben. Dat hij racistische mensen veroordeelt. Dus waarom zoveel tumult over zijn persoon?
Zelfs in een sportprogramma als Studio Sport werd er vandaag bij stilgestaan. Bij het vermeend racisme van Derksen.
Edgar Davids was aan het woord om uiteen te zetten waarom het Nederlands Elftal en hij het zat waren. Het zat waren dat Derksen en zijn mannen maar ongebreideld hun negatieve mening kunnen uiten over hun zwarte medemens.
De sportjournalist van dienst bleef maar een beetje om de hete brij heen draaien en vroeg bijvoorbeeld niet: “Wat heeft die Derksen dan voor racistische uitlatingen gedaan?”.
Ik vind dat die waanzinnig veel verdienende sporters sowieso zich buiten zo’n discussie moeten houden. Zodra ze kans zien hun zakken te vullen bij een club of in een land waar een luchtje aan zit, zijn ze vertrokken. Hebben zij zich wel eens afgevraagd bijvoorbeeld, waar al dat geld vandaan komt dat zij ontvangen voor hun voetballerij?
We zijn allemaal racisten, in sterkere of mindere mate.
Je zult het wellicht niet van mij verwachten, maar ik ben er ook een.
Een uitzondering daargelaten, heb ik sinds mijn jeugd altijd de voorkeur gegeven aan Indische meisjes.
EINDE
Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina: