ONOMSTOTELIJK BEWEZEN
Geschreven door Bert Plomp
Heilige schriften als de Bijbel, de Koran en de Tenach, beschouw ik als door de mensheid bedacht. Het zijn niet meer dan bundels regelgeving, opgesmukt met verhalen. De verhalen dienen om de regels een kader te geven. Een praktische achtergrond.
De heilige schriften hebben uitsluitend tot doel de massa te laten functioneren naar de inzichten van de opstellers. Oftewel te laten dansen naar de pijpen van de geestelijke machthebbers. Al die religieuze leiders van kerken, moskeeën en andere tempels, hanteren die schriften alleen maar om de gelovigen onder de duim te houden. Om macht op het volk uit te oefenen.
In de uiteenlopende godsdiensttempels worden de toehoorders regelmatig aan hun verstand gebracht, dat zij goed moeten doen. Maar wat is goed doen eigenlijk? Goed doen is immers een zeer relatief begrip.
Wat de dominee, de pastoor, de imam en de rabbijn over de hoofden van hun gelovigen staan uit te brallen, als het om goed en kwaad gaat, is zeer discutabel. Om te beginnen hebben deze vrome lieden onderling vaak al een verschil van inzicht over goed en kwaad.
Vervolgens. Hoe vaak komt het niet voor, dat je als leek denkt goed te hebben gedaan, indachtig de heilige schrift, en je daad door de gemeenschap helemaal niet als goed wordt ervaren. Zelfs soms als ronduit slecht wordt beoordeeld.
Wanneer je bijvoorbeeld als vrijwilliger je stinkende best doet in ‘de Derde Wereld’. Je de arme sloebers aldaar een beetje helpt met hun slechte gezondheid. Als je dan vervolgens wordt afgeslacht, in plaats van te worden geprezen als een moedige bestrijder van een dodelijke ziekte, dan voel je je toch behoorlijk belazerd. Je wordt door dezelfde zielige mensen om zeep gebracht, omdat je ineens wordt aangemerkt als de verspreider van de ziekte waaraan ze lijden.
Wanneer je bijvoorbeeld je medeschuldig hebt gemaakt aan het vermoorden van een hele groep andersdenkende mensen of mensen van een andere nationaliteit of andere cultuur. Dat is toch een misdaad vanjewelste. Maar als je dan thuis terugkeert en je wordt door je eigen volk als held ontvangen, heb je je dan goed of slecht gedragen.
Wat is nu goed en wat is slecht?
Met een heilig schrift in de hand is het door de eeuwen heen gelegitimeerd geweest om hele volkeren uit te roeien. Het lijkt er dus sterk op, dat de teksten in zo’n religieus boek niet op de beoogde wijze worden geïnterpreteerd. Dat ze op z’n minst aan herziening toe zijn. De teksten zijn kennelijk niet helder genoeg geformuleerd of incorrect door de ijverige schrijvers opgetekend. Want het kan toch niet de bedoeling van de Almachtige zijn geweest, dat zijn heilige aanbevelingen een vrijbrief vormen voor massale moordpartijen. Desondanks worden die teksten door vele gelovigen letterlijk genomen.
Trouwens, wat moeten we aan met al dat seksuele wangedrag binnen heilige kringen? Door de eeuwen heen hebben heilige dienaren kinderen en volwassenen seksueel misbruikt. Nota bene met een exemplaar van een heilig schrift op zak? Aan welke Goddelijke inspiratie ontlenen die misbruikers de motivatie voor hun daden?
Van jongs af aan heb ik weinig tot niets op met heilige schriften, heilige personen, heilige gebouwen en heilige instituten. Hetgeen niet betekent dat ik niet in God geloof. Hetgeen evenmin betekent dat ik niet graag historische kerkgebouwen bezoek. Ik vind het namelijk bijzonder aangenaam om in een lege kerk even tot rust te komen.
Ik ben er absoluut niet zeker van, maar ik denk dat alles wat we kunnen waarnemen en niet kunnen waarnemen, het werk is van een grote kunstenaar. Zeg maar de schepper of God, als je hem zo wilt noemen.
Als mensen, daaronder reken ik koningen, pauzen, gynaecologen, vissers, hoeren, boeren, burgers, buitenlui en andere personages, zijn we toch veel te simpel om een goed begrip te hebben van deze schepper en van wat hij met zijn schepping voorheeft. Wat weten wij nu per slot van rekening? Toch zo goed als niets, is mijn idee.
Ook de wetenschap berust toch welbeschouwd op geloof. Want wat is er nu eigenlijk ooit onomstotelijk bewezen? Iets is pas onomstotelijk bewezen, indien het beweerde onder alle omstandigheden opgaat.
Aangezien we te maken hebben met het oneindig grote en het oneindig kleine, en met alles wat zich daartussen afspeelt, is het in de verste verte niet mogelijk om alle omstandigheden voor de geest te halen en te inventariseren. Dus is een onomstotelijk bewijs voor iets leveren ondoenlijk. Als je daarbij ook nog eens in acht neemt, dat ons denk- en waarnemingsvermogen gebrekkig en beperkt is, waar blijf je dan met zogenaamd bewezen, wetenschappelijke beweringen?
De hele, aardse samenleving steunt op werkafspraken. Afspraken die we met elkaar hebben gemaakt om te kunnen functioneren. Daar is op zich niks mis mee. Maar we moeten er wel voor waken, dat we gemaakte afspraken als zekerheden gaan voorstellen. Zekerheden waarop we voortdurend kunnen vertrouwen en risicoloos kunnen voortbouwen. Er kan namelijk ooit een dag aanbreken, dat het hele bouwwerk plotseling ineenstort. Zuiver en alleen omdat er zich pardoes omstandigheden voordoen, die we tot dan niet hebben meegemaakt of hebben zien aankomen.
WORDT VERVOLGD
Voor alle afleveringen klik op: Dat geloof je toch zeker niet
Voor meer gratis verhalen, gedichten en columns, meld je aan op mijn FB-pagina: