EN NATUURLIJK ZWARTE PIET
Geschreven door Bert Plomp
“Sinterklaas, Sinterklaas en natuurlijk Zwarte Piet” zong het Goede Doel ooit. Dat was toen de intocht van Sinterklaas nog als een vrolijke gebeurtenis gold.
Thans verloopt de aankomst van de goedheiligman in een grimmige sfeer. Regelmatig wordt de ME ingezet om de kinderen te behoeden tegen geweld.
Vanaf de dag dat de mens voet op aarde zette, heeft hij mens en dier misbruikt.
Dat verwerpelijke gedrag is van alle tijden, van alle volken en rassen.
In geciviliseerde landen is die uitbuiting wel bezworen. In Afrika, Arabië en Azië is dat niet zo. Nog steeds worden daar volwassenen en kinderen misbruikt. Ook door eigen volk en eigen ras. Eveneens worden er buitenlanders, al dan niet van een ander ras, uitgebuit. Slavernij is er aan de orde van de dag.
Kinderen moeten weten wat slavernij is. Ook dat sommige landgenoten in het verre verleden zich daaraan schuldig hebben gemaakt. Weten dat vele blanke inwoners toen ook als slaaf werden misbruikt. In die dagen had menigeen namelijk geen andere keuze dan zich uit de naad te werken tegen een hongerloon. Het alternatief was een hongerdood sterven.
Slavernij aan de kaak stellen is prima. Je moet dat dan wel over de hele linie doen. Je dus niet beperken tot het wangedrag van een klein groepje Nederlanders twee eeuwen geleden. Het is onzinnig de indruk te wekken dat het hele volk zich toen schuldig heeft gemaakt aan slavernij.
Trouwens, voordat je een beschuldigende vinger richt naar een bepaald volk of ras, is het verstandig eerst het handelen van je eigen soort kritisch tegen het licht te houden. Het doen en laten toen, maar vooral nu.
Bij de intocht van de Sint, uit de laatste jaren een groepje fanatieke schreeuwers hun onmin over de hoofdpersonen van het feest. Dat groepje vindt Sinterklaas en Zwarte Piet symbolen van slavernij: de witte meester en zijn zwarte slaaf.
Met een troebele waas voor ogen, heeft het zich vastgebeten in dat valse beeld. Ondanks dat de Sint juist aan het begin van zijn carrière een aantal zwarte mensen heeft vrijgekocht en een dienstverband voor onbepaalde tijd heeft gegeven. Waar vind je nu nog zo’n werkgever?
Het duo is een lichtend voorbeeld voor een respectvolle omgang van twee mensen van een verschillend ras. Niets dat wijst op onderdanigheid van de een ten opzichte van de ander. Het valt op dat Piet steeds meer op de voorgrond treedt als een pientere, goed ogende, atletische, zwarte jongeman. Daarentegen lijkt de Sint meer en meer op een stramme, seniele, oude man.
Als er weer eens zo’n groepje schreeuwers opstaat, dan slaan de mensen die aan de knoppen zitten direct op hol. Ze willen onmiddellijk de gemoederen sussen. Koortsachtig verzinnen ze aansluitend verwarde oplossingen. Met het introduceren van een “Roetveegpiet” hopen zij dan het geschil te hebben beslecht. Volledig uit het oog verliezend dat ze kort ervoor hebben besloten het land roetvrij te maken. In paniek schuiven ze vervolgens een “Stroopwafelpiet” naar voren. In een tijd dat veel kinderen gebukt gaan onder obesitas.
De bedieners van de knoppen moeten eindelijk eens hun hoofd koel houden. Ze moeten zich niet zo snel door een stelletje schreeuwers laten opjagen.
Al zou Sinterklaas voortaan alleen over straat gaan, dan nog zijn die schreeuwers ontevreden. Zij willen helemaal van hem af. Want ook alleen blijft hij voor hen een symbool van slavernij.
Jammer dat een leuk feest zo te grabbel wordt gegooid.
Zwarte Piet gaat vanzelf wel met zijn tijd mee. Zijn verschijning wordt thans echter op valse gronden bijna onmogelijk gemaakt.
En schreeuwer, als je echt iets wilt doen tegen slavernij, laat dan je schreeuw daar horen waar slavernij nog steeds gepraktiseerd wordt. Het zou zo maar het land van je eigen roots kunnen zijn.
EINDE
Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina:
