Aflevering 2: Het cadeautje van God

HET CADEAUTJE VAN GOD
Geschreven door Bert Plomp

Eigenlijk is het een wonder dat er uit die periode zoveel topvoetballers zijn voortgekomen. Maar ook weer niet. Door het optreden van parkwachters en dergelijke lieden werden spelertjes gedwongen hun kunsten te ontwikkelen onder belabberde omstandigheden. Namelijk op de keien. Hierdoor konden ze op het gras nog veel beter uit de voeten komen.
De verlokking om lekker te voetballen op een echt grasveld was voor mij vaak te groot. Om die simpele reden heb ik vele vrije middagen vastgezeten op het politiebureau. Opgesloten, alsof ik een crimineel was, in een hokje van het vermaledijde bureau van politie aan het Ledig Erf.
Mijn ouders vonden het eigenlijk wel prima. Een lastpost minder in huis. Bovendien leerde je zo de wet en het gezag te respecteren, zullen ze wel gedacht hebben. Jammer dat ome Kobus er geen lucht van kreeg, hij had er vast wel raad mee geweten.

Aan het einde van een middag in het najaar, nadat hij zijn huiswerk had voltooid, ging Theo met de andere jongens nog even voetballen op het plein. Voordat hij de huisdeur achter zich had gesloten, had mijn moeder nog kans gezien hem een opdrachtje mee te geven. Zij vroeg hem een jerrycan petroleum mee te nemen uit de kelderbox. De bodem van het brandstofreservoir van de oliekachel in de huiskamer was namelijk in zicht. Gehoorzaam als hij altijd was, nam Theo de jerrycan mee omlaag naar het grote olievat in de kelderbox. We woonden toen driehoog. De kelderbox bevond zich vier vloeren lager in het flatgebouw. Het aldaar opgestelde vat was op de bewuste middag nog zeker voor een kwart gevuld. De grote druk op de kraan was er echter wel een beetje van af. Er zat nog pakweg tweehonderd liter petroleum in het vat.
Omdat het, door de verminderde tapbelasting, nogal wat tijd vergde de jerrycan vol te laten lopen, plaatste de geleerde in spe met grote precisie de opening van het blik onder het kraantje van het olievat, en berekende hoeveel tijd het zou kosten eer het tankje gevuld zou zijn. Hij kwam tot de conclusie dat daarmee zeker een halfuur gemoeid was. Voor alle zekerheid en om nog wat tijd te winnen, draaide hij het kraantje slechts een kwartslag open. Het leek rekenkundig helemaal in orde te zijn. Tevreden met zijn plan spoedde hij zich naar het plein voor een potje voetbal.

Groot was zijn schrik, en aansluitend ook van de rest van het gezin, toen mijn moeder de volgende morgen bij het ontbijt voorzichtig informeerde naar de toestand en verblijfplaats van de jerrycan met olie.
Met Theo voorop, haastte ik mij naar het olievat. Met drie treden tegelijk vloog ik de trappen af naar de kelder, op weg naar de plaats des onheils. Net als mijn broertje Charles en mijn zusje Saskia, wilde ik voor geen goud het moment suprême missen. Het moment waarop mijn ouders gewaarwerden van de desastreuze gevolgen van Theo’s nalatigheid.
Toen allen eenmaal onder in het gebouw waren verzameld, kon daar eensgezind worden vastgesteld dat de vloer van de kelderbox bedekt was met een ferme laag petroleum. Daar bleef het qua constatering helaas niet bij. Ook de grote wintervoorraad aardappels had het in de kelderbox niet droog weten te houden.
Omdat mijn ouders het destijds bepaald niet breed hadden, daarna trouwens evenmin, was dit werkelijk een ramp.
Het scheelde niet veel of Theodorus, letterlijk vertaald ‘godsgeschenk’, had deze actie niet overleefd. Het cadeautje van God kreeg zo ongenadig op zijn falie dat hij er nu nog slapeloze nachten van heeft.
Charles, Saskia en ik hebben geen minuut van deze voorstelling hoeven missen. Of Theo met het overleven van dit pak slaag nu zoveel beter af was, valt te betwijfelen. Maandenlang werden er bij de warme maaltijd aardappeltjes met een petroleumsmaak opgediend. Je kunt je bijna niet voorstellen hoe dat was. Wanneer je hongerig aan tafel ging en er een grote, dampende pan met naar petroleum stinkende aardappels stond te wachten.
De ellende was pas echt compleet als daarbij ook nog eens schelvis werd geserveerd. Schelvis, rijkelijk voorzien van graat, met mosterdsaus en bietjes.