EEN APPLAUSJE VOOR JEZELF
Geschreven door Bert Plomp
“Klap eens in je handjes blij blij blij, op je boze bolletje allebei”.
Ik word een beetje misselijk van al die tv-aandacht voor corona. Het lijkt wel of er geen andere ernstige gebeurtenissen op aarde plaatshebben.
Je wordt ook platgeslagen met al die grafiekjes. Soms een tv-programma lang. Alles wordt gerelateerd aan corona. Waarom wordt iemand die al tijden lijdt aan bijvoorbeeld een ernstige hartkwaal, bij zijn overlijden ingedeeld bij het legioen van corona-doden. Corona was slechts de druppel die de emmer deed overlopen. De hoofdoorzaak was een slecht functionerend hart.
Veel aidslijders stierven aan het eind van hun lijdensweg aan longontsteking. Ze werden als aidsdoden geregistreerd, niet als doden ten gevolge van pneumonie.
In het bijzonder dat inspelen op het zogenaamde “wij-gevoel” doet mijn maag omdraaien. Dat gevoel is in Nederland alleen maar aanwezig wanneer Oranje zegeviert en is direct weer verdwenen zodra het elftal verliest.
Veel respect voor mensen die in bepaalde beroepen stug doorwerken terwijl het virus rond hun hoofden giert. Dat is dik in orde. Maar al die balkonscènes, daar moet ik weinig van hebben. Zodra het virus zich heeft overgegeven, worden mensen als hulpverleners weer aangevallen en bekogeld met van alles en nog wat. Dan is het uit het oog uit het hart en weer business as usual.
Nog misselijker word ik van al die corona-reclames. Reclames die er steeds maar op hameren dat we samen de vijand gaan verslaan. Daar herken ik ons volk helemaal niet in. De mentaliteit is er meer een van ieder voor zich en god voor ons allen. Dat bleek weer eens met die hamsterwoede. Nog zie ik die arme verpleegster die na afloop van een loodzware dag een paar boodschapjes voor haar welverdiende avondmaal wilde doen. Huilend droop zij af met een leeg boodschappenmandje. De hele supermarkt was leeg gehamsterd. Er was zelfs geen druppel levertraan meer te bekennen.
Trouwens, de lijst van personen die in het zonnetje dienen te worden gezet, wordt ook met de dag langer.
Iedereen die bijdraagt aan het voortgaan van de samenleving verdient mijns inziens respect. Niet alleen nu, maar ook wanneer deze crisis weer voorbij is.
Het zal niet lang duren of we worden door die “wij-makers” aangemoedigd een applausje voor onszelf te geven. Om het “wij-effect” te versterken, natuurlijk wederom op het balkon of bij de voordeur.
EINDE
Voor meer gratis verhalen en columns, meld je aan op mijn FB-pagina: