Aflevering 1: Lekker FKK-en

LEKKER FKK-EN
Geschreven door Bert Plomp

Voor mij op tafel ligt een exemplaar van het laatstverschenen FKK-magazine. Het tijdschrift heeft op zijn omslag een foto afgedrukt van wat opgetogen bloteriken, die aan het volleyballen zijn.
Ze hebben dan weliswaar weinig om ’t lijf, maar toch is het slechts functioneel bloot. Er is dus geen reden voor paniek, laat staan voor opwinding.
“Een scène wordt gekwalificeerd als functioneel bloot als het onnodig dan wel onlogisch is om er kleren voor aan te hebben”, heb ik eens iemand horen beweren, die er verstand van heeft.
Mijn eigen opvatting luidt daarentegen: “Een scène is functioneel bloot, als ik er niet opgewonden van geraak”. Maar ja, dat is wel een heel persoonlijke kwalificatie.
Aangezien de gefotografeerde dames en heren zich aan weerszijden van het volleybalnet bevinden, is het niet per se nodig dat zij gehuld zijn in een verschillend tenue, teneinde de oplettende toeschouwer te laten zien tot welk team zij behoren.
Zo’n partijtje volleybal kun je dus, voor zover de temperatuur dat toelaat, gerust in je adams- en evakostuum afwikkelen. Het is functioneel bloot en derhalve niet aanstootgevend.
Getoetst aan mijn eigen maatstaven, kan ik je wellicht nog verder geruststellen met te verklaren dat het hier inderdaad om functioneel bloot gaat. De in beeld gebrachte, naakte lijven hebben namelijk voor geen millimeter effect op mijn gevoelige antenne.

Nu ik de omslag nog wat nauwkeuriger zit te bestuderen, vraag ik me opeens af of deze naaktsporters eigenlijk wel aan het volleyballen zijn. Ik zie tenslotte helemaal geen net hangen. Een net waar de bal overheen getimmerd dient te worden. Misschien zijn ze bij nader inzien wel aan het korfballen. Dan is het wellicht toch geen functioneel bloot. Maar het is in ieder geval geen porno, want dergelijke blaadjes zijn bij mij thuis taboe.
Het kan ook haast geen porno zijn. Met de beste wil van de wereld kun je niet beweren dat het fotografisch materiaal bedoeld is om de kijker seksueel op te zwepen. Ook bij de sporters is van opwinding niets te bespeuren. Heel anders had dat kunnen uitpakken, indien de heren geoorloofd waren de dames te dekken. Maar dat is bij korfbal streng verboden.
Hoe je het ook bekijkt, het blijft een ingewikkeld onderwerp, dat functioneel bloot.

In de zeventiger jaren ging ik iedere zomer voor drie weken op vakantie naar Istria in Joegoslavië. Dat Balkanland was in die tijd nog een communistisch land en president Tito was er de baas. De zomers waren er altijd droog en warm en de Adriatische zee was immer aangenaam van temperatuur.
Met het hele gezin ging ik naar een FKK-camping. Dat is vrij vertaald een naaktcamping.
Voor de Duitsers stond FKK voor Freikörperkultur en dat hield wel wat meer in dan enkel in je blootje liggen zonnen. Om welke simpele reden wij kwamen FKK-en.
Ter vermijding van enig misverstand, ik spreek hier over mijn eigen gezin. Niet over dat van mijn ouders, waar ik als kind deel van uitmaakte.
Het was volstrekt ondenkbaar, dat mijn ouders, die overigens gek waren op kamperen, ooit hun tent zouden hebben opgezet op een dergelijke camping. In hun ogen gold dat als een ernstig zedendelict.
Ik zie mijn vader al, in zijn FKK-outfit, daar een rondje hardlopen. Wat een gemene opmerkingen zouden ze de arme man naar zijn hoofd hebben geslingerd. Een opmerking als “Wat komt daar voor een oud konijn aan” zou er volledig bij in het niet vallen. Dat werd hem eens toegeroepen tijdens een wedstrijdje hardlopen.
En dan mijn moeder, in haar blote kont, voor de tent druk in de weer met het bereiden van haar favoriete schotel. Te weten schelvis met lekker veel graat en bietjes, met een flinke klets mosterdsaus eroverheen.
Nee, dat zouden ze zelfs in een volgend, mogelijk losbandiger leven niet hebben aangedurfd. Ook al liepen Bijbelse idooltjes als Adam en Eva, in hun gelijknamige kostuumpjes, er best wel gewaagd bij.

Als jonkie ging ik daar heel anders mee om. Ik zat lekker strak in mijn vel en vond het wel aangenaam om naakt te zonnen en te zwemmen.
Natuurlijk stelde ik aan het naaktlopen wel zekere grenzen. Ik ging bijvoorbeeld niet in mijn blootje naar de supermarkt en daar in de rij staan tussen al die bloteriken. Ook op een naaktcamping heb je namelijk mensen die voordringen. Nu was het wel zo, dat ik het voordringen van een mooie, blote vrouw beter kon verdragen dan van anderen. Wanneer zo’n naakte schoonheid haar welgevormde billen ineens strak voor je positioneerde, was het natuurlijk wel even oppassen geblazen.
Aan de dagelijkse volleybalwedstrijdjes nam ik evenmin deel. Om de een of andere reden was het in je blootje volleyballen altijd razend populair op zo’n camping. Ik vond het esthetisch evenwel geen gezicht, al dat gezwabber van lichaamsdelen.
Nee, gewoon lekker bij de tent liggen zonnen en helemaal bruin worden en, zodra het te heet werd, afkoeling zoeken in de zee. Dat was mijn FKK-programma.
De hele dag bracht ik door met lezen, windsurfen en zwemmen. Aan het begin van de avond, wanneer het wat afgekoeld was, deed ik mijn sportbroekje aan en speelde een potje badminton met vrienden uit Eindhoven. Vrienden die ook ieder jaar van de partij waren.

Op de camping liepen en lagen uiteenlopende vertegenwoordigers van het mannelijk en vrouwelijk geslacht. Variërend van zeer fraaie tot zeer lelijke exemplaren. Niet zelden verpoosden ze daar, in een zeer uitdagende houding, uitgespreid in het gras.
Als je tussen al die naakte lichamen door laveerde, was het zaak dat je je body danig in toom hield. Maar ja, als je geen yogi was, zoals ik, dan viel dat lang niet mee. Als mijn geslacht dreigde te reageren op een vrouw met een sensueel lijf, dan wendde ik mijn blik gauw af en focuste me op het lichaam van een ter plekke aanwezig, afstotend individu. Had dat niet het beoogde effect, dan maakte ik rap een duik in het verkoelende water van de Adriatische zee. Wat meestal direct en afdoende hielp, was het beeld oproepen van de nieuwslezeres van de Noord-Koreaanse staatstelevisie. Maar ja, wie zat daarop nou te wachten als je op vakantie was.