Cold turkey

COLD TURKEY
Geschreven door Bert Plomp

Mensen die altijd dromen van een verbroederde samenleving in Nederland, een samenleving waarin autochtone en allochtone Nederlanders hand in hand vredig met elkaar optrekken, die moeten vanmorgen, na al die Turkse stampij, wel met een “cold turkey” gevoel zijn opgestaan.
Eenieder die wel eens het gekrijs van John Lennon in zijn gelijknamige song tot aan het einde heeft willen aanhoren, beseft dat er plezierigere omstandigheden zijn om de zondag te begroeten.
In Nederland zijn we al decennia lang bezig zulke allochtonen te pamperen en we proberen alsmaar zachtere bewoordingen te vinden om deze personen aan te duiden. Inmiddels zijn we zover dat een allochtoon wordt aangeduid als: “Een Nederlander met een migratieachtergrond”.
Wat onze “dromers” maar niet willen beseffen is, dat de meeste van onze Turkse en Marokkaanse NMM-ers zich op de eerste plaats een Islamiet voelen, op de tweede plaats een Turk respectievelijk een Marokkaan en op de laatste plaats, of in het geheel niet, een Nederlander.
Gisteravond werd dat weer eens overduidelijk in de diverse nieuwsrapportages over het gerezen conflict tussen Turkije en Nederland. Een conflict, uitgelokt door Erdogan, over de politieke invloed van Turkije op Turken in Nederland, waarin Erdogan de Nederlanders uitmaakt voor nazaten van de Nazi’s en voor fascisten, en waarin hij de grenzen van onze democratie opzoekt, terwijl hijzelf hard bezig is de democratie thuis om zeep te helpen.
Vervolgens vliegen onze Turkse NMM-ers, gewapend met Turkse vlaggen, de straten op om “hun president” luidkeels en met geweld aan te moedigen in dit conflict.
Er wordt door deze NMM-ers bijvoorbeeld geclaimd dat de respectievelijke ministers, die onderweg waren naar Rotterdam om “hun Turkse evangelie” te verkondigen, hun volk – met de nadruk op hun – moeten kunnen toespreken.
Dat is wat wij bereikt hebben met Turkse en Marokkaanse Nederlanders. Al zijn ze zelfs in Nederland geboren, de meesten van hen hebben niets met Nederland. Ze hebben niets van onze waarden en normen opgestoken, ze hebben niets van onze democratische leefwijze geleerd, behalve deze te misbruiken wanneer het hen te pas komt.
Het zijn gewoon Turken en Marokkanen gebleven met een economische migratieachtergrond, die bijvoorbeeld nooit bereid zullen zijn het Wilhelmus met overtuiging mee te zingen wanneer dit van een Nederlander verwacht mag worden, bijvoorbeeld als speler van het Nederlands elftal.
Het is vanzelfsprekend dat onze achterbakse DENK-ers wel varen bij zo’n conflict. DENK is eigenlijk niets anders dan een Turkse politieke partij, die ook andere gefrustreerde medelanders aan zich weet te binden.
Het wordt tijd dat onze dromers ook eens zouden gaan inzien, dat het niet zo gek is om een halt toe te roepen aan het aantal van dit soort medelanders dat Nederland kan verdragen. Ook zij zullen voor zich wel een percentage aanhouden, waarboven ook voor hen het rode stoplicht begint op te gloeien.