Leven op water en brood

LEVEN OP WATER EN BROOD
Geschreven door Bert Plomp

Er zijn tijden geweest dat “Leven op water en brood” geïdentificeerd werd met als gedetineerde opgesloten zitten in het gevang.
Thans zijn we bijna zover dat we als “vrije burgers” van overheidswege op een dieet van water en brood dreigen te worden gezet, waarbij ook nog de samenstelling van het brood ter discussie wordt gesteld, terwijl gedetineerden smakelijk kunnen blijven eten en drinken omdat er altijd ernstig rekening wordt gehouden met hun wensen.
We worden werkelijk overspoeld door een golf van wereldverbeteraars. Verbeteraars die zich richten op grote onderwerpen als het redden van planeet Aarde en verbeteraars die meer in de marge aan het ploeteren zijn door zich bijvoorbeeld vast te bijten in het suikergebruik.
Wat deze grote en kleine verbeteraars gemeen hebben, is dat ze er een goed belegde boterham aan overhouden, verdiend over de ruggetjes van eerdergenoemde “vrije burgers”.
De ene verbeteraar vliegt met een private jet naar alle uithoeken van de wereld om zijn onheilsboodschap over de opwarming van onze planeet te verkondigen, de andere zit in allerlei tv-programmaatjes af te geven op limonademerken die te veel suikerklontjes in hun drankjes verwerken.
De laatste soort verbeteraars zijn momenteel weer volop in beeld. Naar hun overtuiging worden de “simpele” brave burgers te dik en dat komt vooral omdat ze teveel al dan niet toegevoegde suikers consumeren.
Die inname van suiker moet drastisch verminderen, want anders passen deze burgers bijvoorbeeld niet meer in het uniform van de Binnenlandse Strijdkrachten, een pak dat jaarlijks gedragen dient te worden bij de tv-uitzending over de dodenherdenking op de Waalsdorpervlakte. De leden van deze erewacht moeten er natuurlijk onberispelijk, maar vooral sportief uitzien want anders komen ze niet geloofwaardig over: de binnenlandse strijders in de tweede wereldoorlog waren natuurlijk allemaal strak afgetrainde moedige individuen.
De vermindering van suikerinname kan simpelweg verwezenlijkt worden door belasting te heffen op toegevoegde suikers, laten we het maar gemakshalve BTS noemen, een soort BTW dus.
Ook hier weer wordt gezocht naar de makkelijkste en voor de overheid meest profijtelijke weg: gewoon meer belasting heffen.
Kenmerkend aan zo’n maatregel is, dat die weinig aan het consumptiegedrag verandert maar wel extra geld in het “overheidslaadje” brengt. Zo’n extra belastingheffing is meestal ook blijvend en wordt niet ingetrokken zodra, onverhoopt, het beoogde doel is bereikt.
Zo was de omzetbelasting (BTW) ooit bedoeld het hoofd te bieden aan de gevolgen van een crisis, zoals de kosten van de wederopbouw van het land na de oorlog. Nu bestaat die belasting nog altijd, schijnbaar zijn we nooit meer uit die crisis gekomen. Zo ook “het kwartje van Kok”: het kwartje waarmede de brandstofprijzen werden verhoogd teneinde een gat in de begroting van Kok te dichten.
Wim Kok, wie kent hem niet, de man die altijd voorop stond bij het zingen van het socialistische strijdlied de Internationale en dan uit volle borst en overtuiging zong:

“Ontwaakt! verworpenen der Aarde
Ontwaakt! verdoemd in hong‘ren sfeer
Reed‘lijk willen stroomt over de Aarde
en die stroom rijst al meer en meer …….”.

De man die, zodra zijn politieke carrière ten einde kwam, deze socialistische Internationale stante pede inwisselde voor de kapitalistische variant, zijnde die van bank-verzekeraar de Internationale Nederlanden Groep, alwaar hij een goedbetaalde commissaris werd. Daarbij bleef het niet. Onze Wim werd tevens commissaris bij SHELL, KLM en andere ondernemingen en niet zo lang geleden bij een grote Chinese bank. Ik moet in het etymologisch-woordenboek nog eens opzoeken waar het woord kokhalzen eigenlijk zijn oorsprong vindt.
Net zoals met de belasting op alcohol, tabak en andere genotmiddelen, die mogelijk schadelijk zijn voor de gezondheid, zit de overheid natuurlijk helemaal niet te wachten op zo’n gezond volkje dat die middelen massaal vermijdt, dan moet zij immers tal van andere drastische impopulaire maatregelen treffen om het ontstane gat in de begroting te dichten.
En als die genotmiddelen massaal vermeden worden en dit tot gevolg heeft dat mensen nog langer leven, dan wordt het vergrijzingsprobleem – en de kosten ervan – nog groter dan het probleem al is.
Gelijk het gebruik van teveel suiker en zout als een sluipmoordenaar werkt, zo werkt het geleidelijk verhogen van de belasting ook als een sluipmoordenaar, maar dan van je portemonnee. Extra belasting op genotmiddelen, op brandstof, op toegevoegde suiker en mogelijk ook op toegevoegd zout en op toegevoegd plezier en ontspanning. Steeds een beetje meer, zodat je er op korte termijn weinig van merkt, maar op lange termijn ga je eraan onderdoor.
Ik ben tegen invoering van BTS, omdat je straks meer betaalt voor een flesje fris, voor een appelgebakje met slagroom met een lekker bakkie koffie met daarnaast een glaasje Cointreau. Meer kwijt bent voor een suikerspin, voor een chocoladeletter en voor een oneindige reeks andere lekkere producten.
Ik ben wél voor goede voorlichting over voeding. Omdat gezonde voeding zo belangrijk is, moet dat in het onderwijs, net als lichamelijke opvoeding, een verplicht vak worden naast andere verplichte vakken (als die er nog zijn?).
Ik wil af van al die zogenaamde wereldverbeteraars, want voor je het weet trekken ze nog een heel arsenaal open aan zaken die naar hun opvatting slecht zijn voor de mens. Waar bemoeien die lui zich eigenlijk mee? Zo langzamerhand is alles wat een mens doet of laat slecht.
De mensen zijn slecht voor zichzelf, ze zijn slecht voor een ander, ze zijn slecht voor de dieren, ze zijn slecht voor het milieu, als je het allemaal geloven wilt. Je gaat zo langzamerhand denken dat ze maar beter niet meer geboren moeten worden.
Je mag niet meer roken, je moet minder drinken, je moet minder eten, je moet gezond eten, je moet veel bewegen. Waar houdt die bemoeienis eindelijk eens op?
Waar die puriteinen trouwens geen kritiek op hebben binnen hun suikerafwijzing, terwijl ze toch alles aangrijpen om ons wel bij te brengen dat termen als “Kolonisten van Catan”, “zwarte Piet”, “negerzoen”, enzovoort, enzovoort niet meer van deze tijd zijn, is de term Suikerfeest.
Sterker nog, ze pleiten ervoor om van het Suikerfeest een nationale feestdag te maken.
Iedereen heeft het recht op een ongezond en kort leven – als dit laatste al direct verband houdt met ongezond leven.
Het duurt niet lang meer of die wijsneuzen bepalen voor ons dat we nog slechts op water en brood mogen leven. Wetenschappelijk gezien bestaat er geen ongezond voedsel. Alles waarvan je teveel inneemt, kan schadelijk zijn voor je gezondheid. Dat geldt al bij het drinken van water.
Laat ieder zelf bepalen wat en hoeveel hij dagelijks naar binnen werkt. Dat is de eigen verantwoordelijkheid en, in geval van minderjarigen, de verantwoordelijkheid van de ouders.