Aflevering 4: Een behulpzame bestekzoeker

EEN BEHULPZAME BESTEKZOEKER
Geschreven door Bert Plomp

Op een van mijn keldertochten in het centrum van Utrecht, liep ik een mooie blondine tegen het lijf. Haar naam was Ellen. Ze leek op een van de dames uit de collectie in het geheime kistje. Maar dan wel een aangeklede versie.
Ellens vader was tandarts. Toen, en nog steeds, een zeer gerespecteerd beroep. Je zou denken: Met zo’n meisje kun je gerust thuiskomen. Toch niet. Mijn ouders waren er nog lang niet aan toe dat ik een verovering mee naar huis ‘sleepte’. Ook al was het de dochter van een arts. Als het de domineesdochter was geweest, had dat vast wel anders uitgepakt. Ze zouden er dan bijna vanzelfsprekend van uitgaan dat ik niet de hele dag met haar zou liggen stoeien, maar in een bijbelstudie verwikkeld zou zijn.

Hoewel mijn ouders mij nooit een beeld hebben geschetst van wat ik wel niet kon oplopen als ik op jonge leeftijd seks had met een meisje dreigde dat blindheid verre te overstijgen.
De onmogelijkheid om een meisje thuis in je slaapkamer te ontvangen, maakte het hebben van intiem contact met haar zeer gecompliceerd.
Toen Ellen en ik elkaar een aantal weken kenden, dachten we allebei: Nu moet het er maar eens van komen.
Ik had dagenlang zitten piekeren over hoe dat dan precies tot uitvoering te brengen. Het was me inmiddels wel duidelijk dat ik geacht werd mijn penis in haar vagina te duwen en dat het gebruik van een condoom een absolute voorwaarde was. Maar daar hield mijn kennis over seksueel verkeer toch wel op.
Mijn conclusie was: we zullen wel zien hoe het gaat, maar nu eerst een voorbehoedmiddel zien te bemachtigen.
Hoe kom ik in hemelsnaam aan een condoom?, dacht ik. Ik kan moeilijk even bij Tante Greet, de drogist op het plein, binnenwippen en haar om advies vragen. Haar vragen welk condoom het beste bij mij zou passen. Tante Greet was namelijk heel goed bevriend met mijn ouders, vooral met mijn vader. Zij kwam bijna dagelijks bij mij thuis over de vloer. Dus het was veel te riskant om haar in mijn missie te betrekken. Bovendien moest je meerderjarig zijn om ongestraft een voorbehoedmiddel te kopen en op zak te hebben. Ik overwoog nog een moment om tegen Tante Greet te zeggen dat mijn vader me had gestuurd.
Op het eerste gezicht leek dat helemaal niet zo’n slecht idee. Maar bij nader inzien zag ik er toch maar vanaf. Stel je eens voor dat zij op een avond, in aanwezigheid van mijn moeder, aan mijn vader zou vragen of het condoom naar believen had gefunctioneerd. Nou, niet alleen ons huis, maar het hele Napoleonplantsoen zou te klein zijn geweest.

Gelukkig had ik een veel oudere vriend, Gerrit geheten. Gerrit woonde op de Koningsweg en hij was bestekzoeker.
Bij bestekzoeker dacht ik aanvankelijk aan een voornaam individu dat bij heel deftige etentjes, zoals een staatsbanket, het bestek regelde voor de hooggeëerde gasten. Totdat ik Gerrit een keer op de Gansstraat, gestoken in een smoezelige overal, op het erf van Malba houthandel betrapte.
Toen ik hem op de man af vroeg wat hij daar uitspookte, antwoordde hij doodleuk dat hij voor een klant een partijtje hout bij elkaar aan het zoeken was. Dat was namelijk zijn nering, zijn dagelijkse bezigheid. Mijn voorname vriend bleek dus een gewone vriend te zijn.
Desalniettemin, Gerrit had ruime ervaring met het op bestelling vergaren van zaken. Gezien zijn leeftijd, was hij tevens gerechtigd anticonceptiva aan te schaffen. Hij vond het maar wat interessant om voor mij op pad te gaan en een geschikt condoom te zoeken. Ik gaf hem nog mee dat ‘small’ wel zou volstaan. Aldus geschiedde. Samen met Ellen trok ik op een gure avond in februari 1964 erop uit om voor de eerste maal echt seks te hebben. We werden op eerbiedige afstand gevolgd door Gerrit met het condoom op zak.
Onder het viaduct over de Kromme Rijn, niet ver gelegen van stadion Galgenwaard moest mijn ‘amoureuze daad’ zijn beslag krijgen. Het was onaangenaam koud en vochtig. Onder het viaduct stond je weliswaar droog, maar het was er behoorlijk tochtig. Vanzelfsprekend was de plek verre van ideaal om er iets romantisch van te maken. Aan kaarsverlichting en andere sfeerverhogende attributen had mijn bestekzoeker helaas niet gedacht.
Slechts een doel had ik voor ogen: ‘de daad’ verrichten en zo snel mogelijk.
Vreemd genoeg had ik altijd het eigenaardige idee dat als die klus eenmaal geklaard was ik een stapje hogerop zou komen op de maatschappelijke ladder. Dat ik daarna zou meetellen en voor vol zou worden aangezien.
Thans weet ik maar al te goed hoe teder je de liefde moet bedrijven om er een geslaagd samenzijn van te maken. Verder heb ik moeten vaststellen dat hoe vaak je ook met een meisje in bed duikt je daarmee maatschappelijk weinig opschiet. Dat zal voor meisjes wel niet anders zijn.

Ondanks alle bizarre omstandigheden overhandigde mijn secondant op exact het juiste moment het condoom en verdween aansluitend kies in het duister.
Gerrit had de verpakking reeds verwijderd en gezorgd dat het preservatief op lichaamstemperatuur was.
Het omdoen van het condoom in het duister verliep al niet rechttoe rechtaan. Nog ingewikkelder was het vervolg.
Je geslacht inbrengen, staande tegen een betonnen muur, onder een kil, tochtig viaduct, is geen sinecure. Het werd een groot fiasco.
Na een halfuur vruchteloos, wederzijds geduw met het onderlichaam, hielden Ellen en ik het voor gezien. We verlieten de tunnel en begaven ons weer naar de bewoonde wereld.
Het condoom hield ik voor alle zekerheid nog een tijdje om die avond. Ik weet niet zeker of ik dat deed omdat ik nog een nieuwe poging overwoog, of dat ik honderd procent zeker wilde zijn dat Ellen niet alsnog zwanger zou geraken.
Je hoorde zulke vreemde verhalen in die tijd.